บริเวณที่พบ : หอประชุมวัฒโนทัยพายัพ
ชื่ออื่นๆ : ขะยุง แดงจีน ประดู่เสน พะยุง
ลักษณะพิเศษของพืช : ไม้ต้น
ลักษณะทั่วไป : ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบ เรือนยอดเป้นพุ่มกลมค่อนข้างโปร่งกิ่งห้อยย้อยลง เปลือกสีนำตาลแดง
ต้น : ไม้ต้นผลัดใบ สูง 15 - 25 เมตร เปลือกสีเทาเรียบ เรือนยอดทรงกลมหรือรูปไข่
ใบ : เป็นช่อแบบขนนกปลายใบเดี่ยว เรียงสลับ ใบย่อยเรียงสลับจำนวน 7 - 9 ใบ ขนาดกว้าง 3 - 4 เซนติเมตร ยาว 4 - 7 เซนติเมตร
ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้ม ท้องใบสีจาง
ดอก : ดอกขนาดเล็กสีขาว กลิ่นหอมอ่อน ออกรวมกันเป็นช่อตามง่ามใบ และตามปลายกิ่ง
ผล : เป็นฝักรูปขอบขนานแบนบางขนาดกว้าง 1.2 เซนติเมตร ยาว 4 - 6 เซนติเมตร มีเมล็ด 1 - 4 เมล็ด
ประโยชน์ : เนื้อไม้สีแดงอมม่วง ถึงแดงเลือดหมูแก เนื้อละเอียด แข็งแรงทนทาน ขัดและชักเงาได้ดี ใช้ทำเครื่องเรือน เกวียน
เครื่องกลึงแกะสลัก ทำเครื่องดนตรี เช่น ซอ ขลุ่ย ลูกระนาด รากแก้ไข้พิษ เปลือกต้นเอานำอมแก้ปากเปลื่อย ยางสดทาแก้ปากเปื่อย
ผลทำไม้ประดับแห้งได้
7-50100-001-148 |
||
ชื่อพื้นเมือง |
: พะยูง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
: Dalbergia cochinchinensis Pierre |
|
ชื่อวงศ์ |
: LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE |
|
ชื่อสามัญ |
: Black wood, Rosewood, Siamese rosewood |
|
ประโยชน์ |
: ราก แก้ไข้พิษ เปลือกต้มเอาน้ำอมแก้ปากเปื่อย |